1996, 1998 PIESZA WARMIŃSKA PIELGRZYMKA DO OSTREJ BRAMY

Latem1996 oraz 1998 brałem udział w pieszej pielgrzymce zdążającej z Kętrzyna do Ostrej Bramy. Trasa wiodła najpierw przez Polskę północno – wschodnią, przechodziła granicę polsko – litewską w Budzisku, a potem niemal przez całą Litwę, aż do samego Wilna; w sumie około 350 km. Brało w niej udział ponad 300 pielgrzymów. Dziennie przebywaliśmy etapy ok. 30 – 38 km, posiłki spożywaliśmy niejednokrotnie w warunkach spartańskich, nocowaliśmy w różnych miejscach np. w stodołach, w szkolnych salach gimnastycznych itp. Każdego dnia braliśmy udział we Mszy Św., w ciągu dnia odbywały się śpiewy, modlitwy. Można było zapoznać różnych ludzi, z różnych stron Polski, a zdarzali się także uczestnicy z zagranicy. Byli tam także moi znajomi głównie ze studiów. Za pierwszym razem Zbyszek z Działdowa, który później został radnym miasta. Podczas drugiej pielgrzymki Krzysztof, Ewa i Bożena z którymi przyszło mi także pielgrzymować do Rzymu dwa lata później.

W czasie pielgrzymki udało nam się na trasie odwiedzić kilka interesujących miejsc. Zamek w Kętrzynie, most w Stańczykach, kościół w Kalwarii, Mariampolu, Prienai; przekroczyliśmy Niemen. W Wysokim Dworze i Trokach spotkaliśmy zamieszkujące tam polskie rodziny. Po dziesięciu dniach wędrówki dotarliśmy do Ostrej Bramy. Jest ona pozostałością dawnych fortyfikacji miejskich. Mieszcząca się tutaj kaplica wraz ze słynnym obrazem Matki Bożej Miłosierdzia jest celem rzesz turystów i pielgrzymów z całego świata.

OBRAZ MATKI BOŻEJ MIŁOSIERNEJ - OSTROBRAMSKIEJ

Obraz Matki Bożej Miłosiernej – Ostrobramskiej umieszczony został na bramie na początku XVII w. Nie jest znany autor obrazu. Niektórzy przypisują autorstwo Łukaszowi – artyście krakowskiemu, który namalował podobny obraz w 1624 dla kościoła Bożego Ciała w Krakowie. Według legendy posiada rysy Barbary Radziwiłłówny. Obraz Panny Świętej z Ostrej Bramy uroczyście był koronowany w dniu 2 lipca 1927 roku przez metropolitę warszawskiego kardynała Aleksandra Krakowskiego w obecności Józefa Piłsudskiego i Ignacego Mościckiego.

W Wilnie przebywałem dwa dni. Dwukrotnie po każdej pielgrzymce byłem goszczony przez pewnego Polaka, który mieszkał w Wilnie od urodzenia. W Wilnie i okolicach jest dużo Polaków. Narodzili się na tej ziemi, znają mowę ojczystą, a są tacy, którzy nigdy w Polsce nie byli. Są bardzo gościnni jak na naszych rodaków przystało. Jest wiele rodzin mieszanych tzn. w jednej rodzinie mówi się trzema językami.

W Wilnie jest wiele zabytków i miejsc kultury do odwiedzenia. Odwiedziłem znaczną ich część. Należały do nich kościoły katolickie jak i prawosławne cerkwie.









Katedrę, której nadano wezwanie św. Stanisława, patrona Polski, wzniesiono na przełomie XIV – XV wieku na miejscu dawnej świątyni pogańskiej, na terenie dawnego Zamku Dolnego. Pochowano tutaj wielkiego księcia Witolda, a także króla polskiego Aleksandra Jagiellończyka. Interesującym miejscem w katedrze jest wczesnobarokowa kaplica. Dedykowana jest świętemu Kazimierzowi, którego relikwie złożone są w tej kaplicy.

KATEDRA W WILNIE

Kościół św. Ducha – funkcjonuje jako klasztor Dominikanów i jest jedynym polskim kościołem w Wilnie. Znajduje się tutaj słynny obraz Jezusa Miłosiernego.

Jest to obraz namalowany w 1934 r. przez wileńskiego artystę Eugeniusza Kazimirowskiego według projektu siostry Faustyny Kowalskiej i dzięki pomocy księdza Michała Sopoćki.Według dzienniczka siostry Faustyny Jezus objawił się jej w tej właśnie postaci, nakazał On namalować obraz i obiecał, że dusza, która będzie czciła ten obraz nie zginie. Od 1937 roku wraz z szerzeniem się kultu miłosierdzia Bożego obraz ten zaczął być stopniowo kopiowany oraz wydawany w formie obrazków opatrzonych Koronką do Miłosierdzia Bożego. W 2000 roku siostrę Faustynę ogłoszono świętą. Ks. Sopoćko jest błogosławionym od 2008 roku.















Kościół św. Anny – wybudowany w stylu niderlandzkiego gotyku w latach 1495-1500. Według opowiadań, Napoleonowi podczas wyprawy na Moskwę tak się spodobał kościół św. Anny, że z chęcią przeniósłby go na dłoni do Paryża. Tuż obok kościoła znajduje się pomnik Adama Mickiewicza.

Wieża Giedymina – pozostałość Zamku Górnego, który wzniesiono w stylu gotyckim na Górze Zamkowej. Początki zamku sięgają czasów panowania Giedymina założyciela państwa litewskiego, kiedy to powstała tutaj drewniana budowla.

Cmentarz na Rossie - to jeden z głównych punktów zwiedzania Wilna. Posiada duże znaczenie historyczne i symboliczne dla Polaków, Litwinów i Białorusinów. Pochowane są tutaj sławne postacie dla historii tych narodów.

Zaraz za główną bramą znajduje się pomnik - mauzoleum „Matka i Serce Syna” , gdzie zgodnie z ostatnią wolą Marszałka Józefa Piłsudskiego obok matki spoczywa jego serce. Srebrna urna z sercem marszałka została tu złożona w maju 1936r. podczas uroczystości w udziałem Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego.

ZAMEK W TROKACH

Zamek w Trokach – został wzniesiony w XIV–XV w. przez wielkiego księcia litewskiego Kiejstuta i jego syna Witolda, który w 1430 zmarł na zamku. Był w tym okresie ważnym ośrodkiem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jest ważną atrakcją turystyczną Litwy, nazywany niekiedy „małym Malborkiem”.

To tylko część zabytków które udało mi się zwiedzić. Większość położona jest blisko siebie na Starym mieście i nie było problemów, żeby do nich dotrzeć.

Powrót do Kętrzyna autobusem nocą. Około 7 godzin jazdy. Na granicy zbierają „wjazdowe”.