Pierwsza połowa maja 2016 - wsiadam w samolot brytyjskich linii Easyjet i ruszam na podbój Portugalii i Hiszpanii.
Portugalia
Lizbona
Najstarszą dzielnicą stolicy jest Alfama. Położona na zboczu wzgórza nad rzeką Tag stanowiła w czasach panowania Maurów centrum miasta. Charakteryzuje się wąskimi i krętymi uliczkami będącymi pozostałością właśnie po czasach muzułmańskich - VIII/XII wiek. Odległość między domami jest nie większa niż 2,5 metra. Ściany domów zdobione są tzw. azuejos, malowanymi na niebiesko płytkami, które stanowią tradycję narodową Portugalczyków. Wydaje się, że stałym elementem dzielnicy jest suszące się pranie, zwisające z okien.
Będąc w Lizbonie, obowiązkowym dla każdego turysty, tak mówią przewodniki po mieście, jest przejażdżka tramwajem nr 28. W niektórych miejscach przechodnie muszą przylgnąć do ściany, by ustąpić drogi nadjeżdżającemu tramwajowi, tak wąskie są ulice. Z przejażdżki skorzystałem również ja.
Dzielnica Alfama widziana z góry, rzeka Tag i morski "wycieczkowiec".
W centrum miasta roi się od ulicznych riksz i naganiaczy oferujących przejazd po ulicach Lizbony.
Katedra w Lizbonie zbudowana została zbudowana w połowie XII wieku w stylu romańskim, później nadano jej cechy gotyckie i barokowe.
Katedra w Lizbonie zbudowana została zbudowana w połowie XII wieku w stylu romańskim, później nadano jej cechy gotyckie i barokowe.
W Lizbonie urodził się Święty Antoni Padewski. Oczywiście odwiedziłem "jego" kościół i miejsce narodzenia.
Był tutaj także Ojciec Święty Jan Paweł II.
Na placu Praca do Comercio, miejscu gdzie dawniej znajdował się Zamek Królewski dzisiaj możemy zobaczyć, mierzący 14 metrów pomnik króla Jose I, Łuk Triumfalny oraz spacerujących turystów. Architektura tego miejsca jak i innych w Lizbonie zmieniła się po roku 1755, kiedy to trzęsienie ziemi zniszczyło znaczną część miasta.
W Lizbonie byłem dosyć krótko. Półtora dnia. Pewnych miejsc nie udało się odwiedzić, a do których warto byłoby zajrzeć.
Evora
Historyczne centrum miasta wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w roku 1986.
Wąskie, długie uliczki wraz z malowanymi na biało domami tworzą labirynt, w którym łatwo można się zagubić.
Plac Giraldo, główny plac Evory. Nazwa pochodzi od XII wiecznego rycerza- Giralda Nieustraszonego, który wypędził Maurów z Evory po czterech wiekach panowania.
Katedra jest głównym, widzianym z daleka punktem Starego Miasta Zbudowano ją w latach 1186- 1250, w miejscu gdzie dawniej stał meczet Maurów. Widoczne są zarówno elementy romańskie i gotyckie. Później rozbudowano ją dodając elementy barokowe.
Z dachu katedry rozpościera się panorama na miasto.
Krużganki w katedrze. Zwyczaj budowania krużganków w katedrach gotyckich był powszechny.
W Evorze zachowała się z czasów rzymskich świątynia. Uważa się ją za najlepiej zachowaną starożytną świątynię w Portugalii. Najprawdopodobniej była poświęcona Jowiszowi lub Dianie. W średniowieczu było to miejsce egzekucji ofiar Świętej Inkwizycji.
W klasztorze św. Franciszka odwiedziłem Kaplicę Kości - Capela dos Ossos. Ściany kaplicy wyłożone są kośćmi i czaszkami około pięciu tysięcy mnichów. Zostały tu przeniesione z okolicznych cmentarzy klasztornych. Jest to trzecia podobna kaplica odwiedzona przeze mnie, po Kudowie Zdrój i Kutnej Horze w Czechach.
Powyżej początek zbudowanego w XVI wieku akweduktu. Wysokość ok. 3- 4 metrów. Potem rośnie, by w najwyższym punkcie osiągnąć wysokość 26 metrów. Akwedukt ma długość ok. dziewięciu kilometrów.
Porto
Miasto położone w północnej Portugalii nad ujściem rzeki Duoro. Od dawnej nazwy tego miasta - "Portus Cale" pochodzi nazwa całego kraju. Zabytkowe Stare Miasto w roku 1996 wpisane zostało na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Wysoka na 76 metrów wieża kościoła - dos Clerigos. Kościół zbudowano w XVIII wieku, był jednym z pierwszych barokowych świątyń zbudowanych w Portugalii.
Dworzec kolejowy Sao Bento jest często odwiedzany przez turystów ze względu na wnętrze. Znajdują się tu malowidła przedstawiające sceny z historii Portugalii.
Katedra w Porto.
Zbudowana w XII wieku na wysokiej, granitowej skale. Posiada charakter obronny. Pierwotnie romańska, w czasem przebudowywana.
Pomnik Vimara Peresa. Żył w IX wieku. Historycy uważają, że ogłaszając się pierwszym "hrabią portugalskim" zrobił pierwszy krok ku założeniu niezależnego państwa. Na listach władców portugalskich widnieje jako pierwszy.
Brzegi rzeki Duoro łączy imponujący most żelazny - Ponte Dom Luis I. Ma prawie 400 metrów długości i 45 metrów wysokości. Spacerkiem przeszedłem sobie w obie strony. Wspaniały widok na miasto.
Pod mostem odkryłem takie oto schody.
Nad brzegiem rzeki znajduje się dzielnica Ribeiria, kolejny labirynt wąskich uliczek.
Wejścia do mieszkań w dzielnicy Ribeira.
Kościoły w Porto posiadają bogato zdobione wystroje wnętrz. Wykonane ze starannością o każdy szczegół tworzą niepowtarzalną atmosferę tych świątyń.
Fasada kościoła św. Ildefonsa jest przepięknie zdobiona błękitnymi płytkami.
Fatima
Niewielkie miasteczko słynące głównie z przybywających z całego świata pielgrzymów. W roku 1917 przez okres od maja do października miały tutaj miejsce objawienia Matki Bożej. Znajduje się tutaj Kaplica Objawień oraz bazylika Matki Boskiej Fatimskiej. 13 maja i 13 października odbywają się tutaj uroczystości rocznicowe.
Kaplica Objawień z figurką Matki Bożej Fatimskiej. Dokładnie w tym miejscu Matka Boża ukazała się trojgu dzieciom.
Figurka Matki Bożej Fatimskiej przystrojona różami uczestniczyła w procesji wokół placu z Kaplicy Objawień do ołtarza głównego. Otrzymałem tę łaskę, że mogłem w wielotysięcznym tłumie podążać dosłownie kilka metrów za figurą przez cały czas trwania procesji.
Fatima około godz. 22
Msza Święta przed bazyliką.
Pomnik Ojca Świętego Jana Pawła II w Fatimie. Znajdują się jeszcze tutaj pomniki innych papieży, którzy odwiedzali to miejsce.
Hiacynta i Franciszek - Błogosławieni.
Zmarli krótko po objawieniach.
Franciszek w roku 1919 w wieku 11 lat.
Hiacynta w roku 1920 w wieku 10 lat.
Łucja najstarsza z trójki dzieci zmarła w lutym 2005 roku w wieku 98 lat.
Święta Maryjo Matko Boża Fatimska, módl się za nami.
Coimbra
Miasto Coimbra założyli Rzymianie. Do XIII wieku była to stolica, a obecnie trzecie co do wielkości miasto Portugalii.
Katedra w Coimbrze została zbudowana w połowie XII wieku. Zachowana prawie w stanie nienaruszonym jest uważana za jeden z najlepszych przykładów architektury romańskiej w Portugalii.
Coimbra jest słynna z górującego nad miastem Uniwersytetu. Zbudowany pod koniec XII wieku jest najstarszą i najważniejszą uczelnią w Portugalii. Stosunkowo niedawno, bo w 2013 roku Uniwersytet trafił na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Częścią Uniwersytetu jest wybudowana w XVIII wieku barokowa Biblioteka "Joanina". Posiada ogromną wartość historyczną i traktowana jest jako skarb narodowy Portugalii. Zwiedzałem ją z grupą turystów francuskich.
Takich oto grajków - studentów spotkałem na placu uniwersyteckim.
Kolejny akwedukt po Evorze, tym razem w Coimbrze, zbudowany w XVI wieku na miejscu starożytnego, rzymskiego.
No i kolejny po Fatimie pomnik Jana Pawła II - upamiętniający jego pielgrzymkę do Portugalii w 1982 roku.
Z Coimbry nocnym pociągiem dostałem się do Salamanki. Pociąg międzynarodowy - nikt nie sprawdzał paszportów, ani...biletów.
Hiszpania
Salamanca
Salamanca jako osada była znana już przed naszą erą. Zajmowali ją Rzymianie, potem muzułmanie. Słynna z jednego z najstarszych uniwersytetów europejskich założonego w 1218 roku. Kolejne miasto, które odwiedziłem znajdujące się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Elementy dekoracyjne jednego z domów.
Plaza Mayor - wybudowany w XVIII wieku główny plac Salamanki. Uchodzi za najpiękniejszy w całej Hiszpanii.
Katedra widoczna z poza murów Salamanki. Właściwie są to dwie katedry - stara pochodząca z XII oraz nowa z XVI/XVII wieku, połączone w jedną świątynię.
Kopuła nowej katedry, widziana od dołu. Po bokach sklepienia gwiaździste.
Najstarszy uniwersytet w Hiszpanii zbudowany w 1218. Fasada pochodzi z XVI wieku - styl zwany "plateresco"
Widok na miasto z tarasu na katedrze. W tle barokowy kościół La Clerecia, będący siedzibą Papieskiego Uniwersytetu w Salamance.
Widok na wieżę nowej katedry. Jestem wysoko na tarasie widokowym.
Bogato rzeźbione wejście do katedry.
Jeden z wielu elementów dekoracyjnych przy wejściu do katedry. Czyżby budowniczowie katedry latali w kosmos? A może budowali ją kosmici?
Avila
Miasteczko położone na wzgórzu. Otoczone dobrze zachowanymi murami średniowiecznymi. W 1985 roku zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Pod murami Avili. Jedne z najbardziej zachowanych średniowiecznych murów Hiszpanii.
Wieża katedry. Katedra wraz z murami stanowi zespół obronny i pełni rolę zamku - twierdzy. Zbudowana pierwotnie w IX wieku w stylu romańskim, później rozbudowana w stylu gotyckim.
Avila jest słynna dzięki Świętej Teresie, mistyczce, reformatorce Zakonu Karmelitańskiego, pierwszej kobiecie, ogłoszonej Doktorem Kościoła. Do dzisiaj istnieją miejsca z nią związane. Powyżej kościół stojący w miejscu jej narodzenia.
Kaplica w miejscu jej narodzenia.
W głębi widać klasztor Wcielenia, ten sam do którego wstąpiła w roku 1535 święta Teresa i w którym żyła trzydzieści lat. Tutaj spotkałem hiszpańskiego księdza, który wyjaśnił mi jak wielu siostrom z całego świata zależy na tym, by móc mieszkać w tym klasztorze, ale tylko nieliczne są wybrane.
Pomnik Świętej Teresy od Jezusa, przy wejściu do klasztoru.
Figurka Chrystusa Cierpiącego przed którą modliła się Święta Teresa.
Relikwie Świętej Teresy.
Święta Teresa wstępuje do klasztoru.
Powyżej obrazy przedstawiające wizje jakie miała Święta Teresa. Znajdują się dokładnie w tym miejscu, gdzie ich doświadczyła.
Kielich, którego używał Święty Jan od Krzyża.
Przed północą wyszedłem poza mury, by podziwiać ich widok przy oświetleniu.
Toledo
Stolica wspólnoty autonomicznej Kastylii - La Manchy. Miasto odwiedzane przez rzesze turystów. Pod względem architektonicznym stanowi bezcenny klejnot królestwa Hiszpanii. W 1986 roku Stare Miasto w Toledo zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Katedra w Toledo jest jednym z najważniejszych przykładów gotyckiej sztuki sakralnej w Hiszpanii. Zbudowana w XIII/XV wieku na miejscu starszej wizygockiej. Za panowania Maurów w miejscu tym znajdował się meczet.
A tak pałac wygląda w nocy.
Plac Zocodover, a na nim ławki z malowidłami.
W Toledo mieszkał słynny pochodzący z Krety malarz, przedstawiciel manieryzmu - El Greco. Byłem w jego zachowanym domu - muzeum.
Obrazy El Greco:
Chrystus błogosławiący
Święty Andrzej
Święty Franciszek
Synagoga El Transito, najstarsza zachowana synagoga w Toledo pochodząca z XIV wieku. Obecnie Muzeum Sefardyjskie.
Nagrobki żydowskie, znajdujące się w Muzeum.
Oto inna synagoga zbudowana w XII/XII wieku w stylu mudejar. Obecnie kościół Santa Maria la Blanca.
Toledo to istny labirynt wąskich uliczek. Turysta bez mapy może długo błądzić w poszukiwaniu właściwego kierunku.
Krużganki w kościele Santa Cruz.
Jedna z bram miejskich.
Inna brama miejska, po zachodzie słońca.
Mury miejskie Toledo. W głębi widoczne kilkuetapowe ruchome schody, po który dostać się można na górę miasta.
Zamek w Toledo. Zbudowany w XI wieku w najwyższym punkcie miasta. Wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Mieszkałem przez dwa dni tuż obok niego.
Widok na Toledo z okien zamkowych
Obok zamku wspaniały widok na wąwóz.
Don Kiszot w jednym z okien wystawowych. Toledo to labirynt uliczek, na której nie brakuje sklepów z pamiątkami.
Miasto jest słynne z wyrobu stali. Gdziekolwiek się nie udasz, trafiasz na sklepy z rożnego rodzaju nożami, mieczami, zbrojami.
Madryt
Do Madrytu jako ostatniego podczas tej podróży etapu przyjechałem pociągiem z Toledo. Po zakwaterowaniu w hostelu jeszcze tego samego dnia udałem się do katedry oraz do pałacu królewskiego. Wieczorem pałac królewski jest dostępny dla zwiedzających bezpłatnie.
Poświęcił ją papież Jan Paweł II.
Chrystus na śmierć prowadzony.
Trójca Święta w katedrze madryckiej.
Ołtarz Virgen de la Almudena, patronki miasta. Do ołtarza wchodzi się wysoko po schodach.
Pałac królewski. Zbudowany w stylu klasycystycznym w XVIII wieku. Wnętrza komnat utrzymane w stylu barokowym i rokoko stanowią niezwykłe, godne podziwu dzieła sztuki. Pałac jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii.
W pałacu królewskim nie wolno robić zdjęć, bardzo tego pilnują. Mi udało się zrobić "potajemnie" zdjęcie sufitu w jednej sali.
W hiszpańskich i portugalskich kościołach jest zwyczaj przystrajania figur świętych, a szczególnie Matki Bożej w piękne szaty. Stwarza to niepowtarzalny urok ołtarzy i kaplic. Powyżej Matka Boża z kościoła Virgen de la Carmen. Poniżej z innych kościołów.
Ulice w Madrycie są oznaczone obrazkami. Oto ulica Marii Magdaleny...
... i ulica świętego Piotra.
Tak wygląda jedna z restauracji w Madrycie.
Niedźwiadek i drzewo to symbole i herb miasta Madryt
Park Retiro. Pomnik króla Alfonsa XII Burbona. Park w centrum Madrytu stanowi doskonałe miejsce rekreacyjne dla mieszkańców miasta i turystów .
Pomnik Cervantesa i jego dwóch słynnych bohaterów - błędnego rycerza Don Kichota i jego giermka Sancho Pansy.
Dwa tygodnie i podróż zakończona. W ciągu jednej podroży udało mi się zobaczyć pięć miast z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Może wrócę kiedyś w te strony. Jest jeszcze co oglądać.
trochę zazdroszczę tych podróży,wspaniałe zdjęcia,Darku życzę Ci sił i zdrowia na dalsze podróże,pozdrawiam
OdpowiedzUsuń